Κριτική:
«Σ' αυτό το βιβλίο με ιστορικό πλαίσιο τη μεταπολεμική Ελλάδα, μια δύσκολη αρχικά όσο και φαινομενικά ανέμελη αργότερα εποχή, ανάμεσα σε διακειμενικά πολιτισμικά στοιχεία (λογοτεχνία, γενικότερη πνευματική κίνηση, πολιτική πραγματικότητα) αριστουργηματικά κεντημένα στον λογοτεχνικό καμβά, μια οικογένεια κι ο περίγυρός της αναδεικνύουν ανάγλυφα το πρόσωπο της κοινωνίας. Η συγγραφέας αντιμετωπίζει την ιστορία με αντικειμενικότητα σε τέτοιο βαθμό, ώστε οι χαρακτήρες της να ασκούν έμμεσα υποδειγματικό διαπαιδαγωγητικό ρόλο και στο επίπεδο της ιστορικής κίνησης αλλά και στο επίπεδο της καθημερινότητας και των εμπειριών. ΄Ενα κοινωνικό μυθιστόρημα με βιογραφικά και αυτοβιογραφικά στοιχεία, έμπλεο συναισθημάτων, με εμβληματικό πρόσωπο την αδελφή της συγγραφέως - αγγελάκι που χάραξε με φωτεινό τρόπο τη ζωή κι αναχώρησε εύστοχα- με έντεχνο χειρισμό του λόγου, επιδέξιο δέσιμο πολλών αφηγηματικών τεχνικών. λιτότητα ρεαλισμού και έντονο χιούμορ.»
Γιάννης Σ. Παπαδάτος
Περιοδικό ΔΙΑΒΑΖΩ, τ. 469, Δεκέμβριος 2006
«... ΄Ενα μυθιστόρημα γεμάτο αίσθημα και αγαλλίαση ψυχής. Και αν κι εκ πρώτης όψεως μπορεί να εκληφθεί ως ένα οικογενειακό νοσταλγικό ανάγνωσμα και μόνον, στην ουσία πρόκειται για ένα μυθιστόρημα-χρονικό. Διότι πέρα από τα τρυφερά λόγια, τις βελούδινες σκέψεις, τις υπέροχες σχέσεις, τα εύθραυστα πρόσωπα ή, αντιθέτως, τις δυνατές στην καθημερινότητα τους προσωπικότητες που συναντάς, το βιβλίο προσφέρει και μια σωστή και καλή θέαση και γνωριμία με χρόνους σημαντικούς για το κοινωνικό γίγνεσθαι αυτής της πόλης και αυτής της χώρας κατά τις δεκαετίες 1950-1960 περίπου. Τότε που ο λαός μας παράπαιε ανάμεσα σε πληγές, σε ελπίδες, σε απώλειες, σε απογοητεύσεις, διχογνωμώντας και επηρεαζόμενος είτε από εσωτερικούς είτε από εξωτερικούς παράγοντες, ματώνοντας σχεδόν για την αξιοπρέπεια και τη στήριξη της ιερής μνήμης. Το βιβλίο, αυτοβιογραφικό, ιδωμένο μέσα από τα μάτια μιας χαριέστατης κοπελίτσας, κατοίκου, μαζί με την οικογένειά της, των Εξαρχείων, με αφορμή την άφιξη μιας καινούριας αδελφούλας, ενός μωρού όμοιου με αγγελάκι, ξετυλίγει όχι μόνον τα οικογενειακά, χαρμόσυνα τότε -παρά τις γενικευμένες απώλειες- συμβάντα αλλά και γεγονότα σημαντικά για τη μετέπειτα πορεία της χώρας. Η Λ.Π.-Α. έδωσε με το μυθιστόρημά της τρυφερότητα, ακέραιη και ζηλευτή αδελφική αγάπη, λάμψη ωραίων δεσμών, χιούμορ και νοσταλγία, αλλά και στιγμιότυπα ή μάλλον την ανθρώπινη υπόσταση μιας εποχής που ακόμα μας καθορίζει. Και ας μη μιλήσουμε για τη μαστορεμένη γλώσσα ή τις υπέροχες, οικογενειακές φωτογραφίες που κοσμούν το καλό βιβλίο.»
Ελένη Σαραντίτη
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ (ένθετο: Βιβλιοθήκη, σελ.30), 22/12/2006
«. Aυτό που μας γοητεύει στο βιβλίο, πέρα από τις λογοτεχνικές του αρετές, είναι πως το αγγελάκι υπήρξε στ' αλήθεια, καθώς στις σελίδες του η Λ.Π.-Α. διηγείται αληθινές ιστορίες που τις ρουφάς σαν παραμύθι...»
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ (ένθετο «Ερευνητές»,σελ. 19), 30/12/2006
Αθήνα, δεκαετία του '50. Ο Μεγάλος Πόλεμος έχει τελειώσει, ο Εμφύλιος έχει αφήσει ανοιχτές πληγές στη χώρα, οι άνθρωποι προσπαθούν να ορθοποδήσουν. Η εποχή ζωντανεύει μέσα από την καθημερινότητα μιας αθηναϊκής οικογένειας με φόντο την κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου. Το μυθιστόρημα της Λότης Πέτροβιτς - Ανδρουτσοπούλου θα μπορούσε να διαβαστεί και σαν βιβλίο γνώσεων που θα βοηθούσε τους νεαρούς αναγνώστες να γνωρίσουν μια εποχή, όχι και τόσο μακρινή.
Μαρίζα Ντεκάστρο
TA NEA Βιβλιοδρόμιο 16.12.2006
«...Η Λ.Π.-Α.μάς απέδειξε γι' άλλη μια φορά ότι ξέρει να υφαίνει τις ιστορίες της με επιδέξιες τεχνικές, γλώσσα σμιλεμένη, χαρακτήρες δυνατούς, χιούμορ, ρεαλισμό και ωραία συναισθήματα. Με το έργο της αυτό κάνει ακόμα ένα βήμα μπροστά στη μακρόχρονη κι επιτυχημένη συγγραφική πορεία της... Μια πραγματική όαση, ανάμεσα στα τόσα ανούσια κι αδιάφορα κατασκευάσματα που μας κατακλύζουν. ΄Ενα απόκτημα για κάθε σχολική βιβλιοθήκη που θα το απολαύσουν οι νεαροί αναγνώστες».
Λίτσα Ψαραύτη, περιοδικό INDEX, αρ. 14, Ιούλιος-Αύγουστος 2007 |