Κριτική:
"Ζεστό μίλημα με τους ανθρώπους είναι αυτά τα κείμενα: με απλό λόγο η Λ.Π.-Α. προσεγγίζει τους πόνους και τις χαρές προσώπων που η συμπεριφορά τους σημαδεύει την εποχή μας. Ψυχογραφώντας τους χαρακτήρες τους αποδίδει την ουσία της βιοτικής τους πορείας, ενώ χωρίς φραστικά στολίσματα αναδείχνει τις στιγμές που μαρτυρούν την υπαρξιακή τους αξία..."
Κ. Τσαούσης, Εφημερίδα ΕΘΝΟΣ - 28.7.1982

"Πορτραίτα απλών ανθρώπων, που κινούνται στα σημερινά πλαίσια, με τις ασήμαντες ξεχωριστές ιστορίες τους. Ιστορίες που αποκτούν ιδιαίτερη σημασία θεωρημένες μέσα από το πρίσμα της όλο και πιο σπάνιας πια ανθρωπιάς".
Ειρήνη Μπουζάλη, Εφημερίδα Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ - Παρασκευή, 20.8.1982

"... Με λαμπρές περιγραφές, με ζωγραφικές εικόνες, με γλαφυρό εκφραστικό ύφος, η Λ.Π.-Α. προσθέτει ένα ακόμα αξιόλογο βιβλίο στα προηγούμενά της".
Περσεύς Αθηναίος, Εφημερίδα ΗΜΕΡΗΣΙΑ - 2.10.1992

"Είναι συλλογή πέντε διηγημάτων. Αξονική ιδέα τους το υπαρξιακό πρόβλημα που δίνεται μέσα από εγκλωβισμένες στην αντιφατικότητα της εποχής μας προσωπογραφίες... Χαρακτηριστικά γνωρίσματα της γραφής: το ρεαλιστικό και έντονα προσωπικό ύφος, ο κοφτός και στέρεος λόγος, οι ολοκληρωμένοι χαρακτήρες. Η Λ.Π.-Α., γνωστή για την πολύτιμη προσφορά της στην Παιδική Λογοτεχνία, με το βιβλίο της αυτό ξανοίγει την όρασή της προς άλλους ορίζοντες, ανιχνεύοντας καυτά θέματα της εποχής μας και το πετυχαίνει απόλυτα".
Β.Δ. Αναγνωστόπουλος, Εφημερίδα ΝΕΟΙ ΚΑΙΡΟΙ Καρδίτσας - 12.3.1983

"... γεφυρώνει την κλασική έκφραση και το μοντέρνο στυλ.... Τα κείμενά της συγκλονιστικά. Γραφή "νεοτερική" και παράλληλα "κλασική". Σύγχρονα θέματα και ταυτόχρονα αιώνια... Οι πρωταγωνιστές της, συνηθισμένοι τύποι, πνιγμένοι σε βάσανα και καημούς, απομονωμένοι από τον κόσμο, υποφέροντας από υπαρξιακά ερωτηματικά, που στο τέλος της ζωής τους παίρνουν λυτρωτική απάντηση: Η συναναστροφή με άλλους ανθρώπους με τα όποια ελαττώματά τους, η αγάπη που μοιράζεται, η αυτοθυσία, η παρουσία ενός παιδιού, η στοργή, η τρυφερότητα, φέρνει την αριστοτελική κάθαρση. Κρατούν συνεχώς τον αναγνώστη σε αδημονία και προσφέρουν κάτι καινούργιο στη λογοτεχνία μας".
Ευγενία Ζωγράφου, Εφημερίδα ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ - 24.12.1992

"... Το σκηνικό γνώριμο, συμπαθητικό, οικείο. Στήνεται με τέχνη, φυσικότητα, ανθρωπιά και εναργή στοιχεία από τη σύγχρονη Ελληνική πραγματικότητα του κοινωνικού χώρου. Πρόσωπα οι Έλληνες του καιρού μας, αυθόρμητοι, ειλικρινείς, γνήσιοι, ίσως εμείς οι ίδιοι.Το διεισδυτικό μάτι της Πέτροβιτς- Ανδρουτσοπούλου, γνωστικά και ψυχολογικά καλλιεργημένο, δε πλανάται στο φαίνεσθαι, στην επιφάνεια, αλλά εισχωρεί στις ψυχικές ρίζες, όπου βρίσκεται η αφετηρία των δρωμένων. Η ψυχική ποιότητα του χαρακτήρα των ανθρώπων της είναι Ελληνική στις αρετές και τα ελαττώματά. Η γλώσσα της, καλλιεργημένη νεοελληνική, θυμίζει καθάρια ορεινά ρυάκια κοντά στις βρυσομάνες. Αισθητική βαρύτητα, αφηγηματική λιτότητα, σαφήνεια και γενικά η υφή γοητεύουν. Αυτό ευκολύνει τη διανοητική θέαση και μέθεξη. Έτσι η αυτογνωσία παίρνει το δρόμο της. Είναι πάντοτε σταθερή η αφετηρία: το μάτι της καρδιάς. Η ουσία της προσφοράς της Λ.Π.-Α. είναι η αρχοντιά της... Τα διηγήματα της Λ.Π.-Α. είναι ψυχογραφήματα, περιγραφές ιδιοτήτων της προσωπικότητας του καθημερινού ΄Ελληνα. Σ' αυτά συναντάμε ανάγλυφη την ανθρωπιά, τη στάση που ταιριάζει σε αληθινό, σε ψυχικά καλλιεργημένο άνθρωπο."
Ιωάννης Γ. Θεοχάρης, Εφημερίδα ΠΡΩΙΝΟΣ ΛΟΓΟΣ Ιωαννίνων -25.2.1993

"Η ευχέρεια να ψυχογραφεί και να αποτυπώνει τις ευαισθησίες των ανθρώπινων χαρακτήρων είναι διάχυτη στα διηγήματα της Λ.Π.-Α. Με απλότητα και ρεαλισμό σκηνοθετεί τις πράξεις των μικρών δραμάτων της, από τα οποία δεν λείπει η ατμόσφαιρα της καθημερινής ζωής, η τραγικότητα, η ανθρώπινη μοναξιά και το πεπρωμένο. Η Λ.Π.-Α. μεταφέρει στον αναγνώστη των διηγημάτων της τον μικρόκοσμο του κοινωνικού μας περίγυρου κι αποκαλύπτει με δεξιοτεχνία τις αθέατες πλευρές του που περιέχουν εικόνες πολυδιάστατες, με κυρίαρχο χαρακτηριστικό την αυτογνωσία και την ανθρωπιά. Σε όλα τα διηγήματα της συλλογής η δημιουργός είναι πειθαρχημένη στο ύφος και στην έμπνευσή της. Κι αυτή η πειθαρχία είναι η πρώτη και η πιο σημαντική αρετή για έναν πεζογράφο."
Γιάννης Νικολόπουλος, Επιθεώρηση Τέχνης-Γραμμάτων ΝΟΥΜΑΣ - Φεβρουάριος 1993