Κριτική:
«…Μια ποιητική ιστορία της Ελλάδας με τα μάτια της βελανιδιάς και της Αμαδρυάδας της. Από την προϊστορία, τον μύθο και την αρχαιότητα στο τόσο λίγο γνωστό Βυζάντιο και τους Δενδρίτες, τους ασκητές που μόναζαν στα δέντρα, τις εικονομαχίες στο Βυζάντιο, τις αγιογραφήσεις. [...] Τα κλαδιά της ιστορίας φτάνουν ως την Τουρκοκρατία, στις απαρχές της Επανάστασης [...] Δάσος σκιερό, κλαδιά γενεαλογικών δέντρων που στηρίζουν και μεταφέρουν την ιστορία της χώρας με έναν τρόπο απαράμιλλα τεχνουργημένο, πιστό και ακριβή στη λεπτομέρεια και τη δομή –εκεί η Λότη επιμένει–, ποιητικό στην έκφραση και στο ύφος, γλαφυρό και συναρπαστικό στη διεκπεραίωση […] ΄Ενα σπουδαίο έργο, μεγάλης τέχνης, βάθους έμπνευσης και πνοής. Διαβάζεται με αμείωτο ενδιαφέρον και προσφέρεται για πολλές αναγνώσεις.»
Από την εισήγηση της Πόλυς Χατζημανωλάκη, στην εκδήλωση της 17.05.2012 στο Βιβλιοπωλείο Πατάκη..

«…ένα πολύ δυνατό βιβλίο, ένα βιβλίο κλασσικό με την έννοια ότι μπορεί να αντέξει στο χρόνο, άλλωστε είναι ένα βιβλίο για το χρόνο, για το χρόνο και τις ζωές των ανθρώπων που τον διέρχονται, αλλά επίσης είναι κλασσικό και ως βιβλίο κατασκευασμένο με προσοχή, στιβαρότητα αλλά και συγκαλυμμένο πάθος […] Φαίνεται πως είναι ένα ιστορικό μυθιστόρημα. Όμως δεν είναι μόνο τέτοιο, η ετικέτα στενεύει τα όρια του […] Ο αναγνώστης διαβάζει συμπυκνωμένη την ιστορία των ανθρώπων που έζησαν στο Μοριά, μια ιστορία σε γενικές γραμμές γνωστή που όμως καθώς συγκεκριμενοποιείται πίσω από τις ζωές προσώπων παίρνει μορφή, σάρκα και οστά και μεταφέρει στον αναγνώστη το παρελθόν ζωντανό, ανθρώπινο […] Το ιστορικό υλικό προσφέρεται στον αναγνώστη με τη μορφή μιας συνεχούς αφήγησης, ενός μονολόγου της βαλανιδιάς που συν-διαλέγεται με τη συγγραφέα. […] Το επίπεδο γραφής που αφορά το παρόν, διατρέχεται και καθορίζεται από αποσπάσματα, συνήθως με τη μορφή αναγνώσεων, από το διήγημα του Παπαδιαμάντη «Υπό την βασιλικήν δρυν», προκαλώντας έτσι το διακειμενικό συνειρμό στον αναγνώστη για τον τίτλο του βιβλίου. […] Φτωχό το έργο της κριτικής μπροστά στην καλή λογοτεχνία. Τι να πρωτοπρολάβει να πει; Πώς να υποκαταστήσει το μεγαλειώδες της γραφής με ένα λόγο επιστημονικό, επιτηδευμένα ακριβόλογο; Γι’ αυτό αφήστε με να τολμήσω να κλείσω τη σύντομη αυτή παρουσίαση με τα λόγια τούτα: «Ησθανόμην άφατον συγκίνησιν να θεωρώ το μεγαλοπρεπές Στη σκιά της πράσινης βασίλισσας. Εφάνταζεν εις το όμμα, έμελπεν εις το ους, εψιθύριζεν εις την ψυχήν φθόγγους αρρήτου γοητείας. Με έθελγε, με εκάλει».
Μένη Κανατσούλη, Καθηγήτρια του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
Από την παρουσίαση του βιβλίου στην 9η Διεθνή ΄Εκθεση Θεσσαλονίκης, 27.05.2012.

«… Το διήγημα του σκιαθίτη κοσμοκαλόγερου «Υπό την βασιλικήν δρυν» γίνεται ο οδηγός που θα βοηθήσει την άλλη πρωταγωνίστρια του μυθιστορήματος, τη νεαρή Έλλη, να δει την αλήθεια που συχνά κρύβεται πίσω από σκιές πλάνες κι ακόμα να την βοηθήσει να καταλάβει πως μπορεί οι άνθρωποι να έρχονται και να παρέρχονται, αλλά τα πάθη τους ίδια πάντα μένουν. […] Θέλω να τονίσω το πόσο ευρηματικό και αποτελεσματικό είναι αυτό που η Λότη κάνει –το να φέρνει δίπλα, δίπλα λογοτεχνικές εκφράσεις δυο εποχών.»
Μάνος Κοντολέων, συγγραφέας/κριτικός,
Από την παρουσίαση του βιβλίου στην 9η Διεθνή ΄Εκθεση Θεσσαλονίκης, 27.05.2012

«…Ένα ιστορικό-κοινωνικό μυθιστόρημα, όπου το πραγματικό και το φανταστικό συνδυάζονται με την εμπλοκή στην αφήγηση και τη συνηγορία του Παπαδιαμαντικού διηγήματος “Υπό την βασιλικήν δρυν” [...] ΄Εργο απαράμιλλης αφηγηματικής δύναμης, αποτέλεσμα μιας πρωτότυπης έμπνευσης αλλά και κοπιαστικής ιστορικής έρευνας. Μέσα στις σελίδες του, με παραστατικότητα και γνώση, εκτός από τα ιστορικά γεγονότα, περνούν και σύγχρονες καταστάσεις καθημερινών ανθρώπων που τους κινεί το όνειρο και η ελπίδα. Γλαφυρό γράψιμο γεμάτο δύναμη και ζωντάνια. ΄Ενα βιβλίο «διαβαστερό» που θα το απολαύσουν όχι μόνο οι έφηβοι αναγνώστες, αλλά και οι ενήλικες.»
Λίτσα Ψαραύτη
Περιοδικό ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ, τ. 106, Καλοκαίρι 2012

Διαβάζοντας το μυθιστόρημα «Στη σκιά της πράσινης βασίλισσας» (εκδόσεις Πατάκης 2012, 248 σελ.) της Λότης Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου ένιωσα τη μαγεία και τη γοητεία της υψηλού επιπέδου λογοτεχνίας. Η πρωτεϊκή γραφή συχνά απογειώνει τον αναγνώστη και τον μεταφέρει «δέσμιο» στο χώρο της ρέμβης και του ονείρου. Ίσως το κείμενό αυτό –κατά την άποψή μου– να αποτελεί το επιστέγασμα, την κορύφωση της συγγραφικής της πορείας. Ομολογώ ότι δεν ήξερα τι να πρωτοθαυμάσω καθώς διάβαζα, σχεδόν «απνευστί», το έξοχο αυτό μυθιστόρημα. Με εντυπωσίασε η περίτεχνη εναλλαγή των αφηγηματικών επιπέδων, έμεινα έκπληκτος από το εύρος των ιστορικών γνώσεων της συγγραφέως, που τόσο επιτυχημένα τις συνδυάζει με τα μυθολογικά δεδομένα. Η «σιδερένια» ενότητα της πλοκής συνδυάζεται άνετα με την ευελιξία αναγωγής σε ευρύτερους χώρους της ιστορίας και της μυθολογίας μας. Και κατορθώνει συχνά να συμπλέκει, με τρόπο φυσικό και αβίαστο, το λαϊκό αφηγηματικό ύφος με την κριτική σκέψη ενός διανοούμενου περιωπής. Επιπλέον, στο κείμενο αυτό –όπου αποτυπώνονται πάμπολλα βιωματικά στοιχεία και η χρήση της ελληνικής γλώσσας γίνεται με τρόπο άψογο– υπάρχουν συσσωρευμένες πολλή σοφία και γνώση –απόρροια πολύχρονης μελέτης και συγγραφικής δημιουργίας– και η οικολογική ευαισθησία εναρμονίζεται με την τέλεια κατοχή των γεωλογικών δεδομένων, που οδήγησαν στη διαμόρφωση της Πελοποννήσου. Αληθοφανείς διάλογοι, άνετη αφηγηματική ροή, σφιχτοδεμένη πλοκή, «τεχνήεσσα» χρήση της παρένθεσης παραθεμάτων από άλλους συγγραφείς, συγκροτούν ένα σύνολο γεμάτο σφρίγος και παλμό. Και παντού η καλπάζουσα και δημιουργική φαντασία της Λότης Πέτροβιτς, παντού η βιωματική εκείνη μέθεξη, που ζωντανεύει τα πάντα και τα κάνει τόσο γνωστά και οικεία στον αναγνώστη. Η ψυχή του ελληνισμού, με την μακραίωνη ιστορία του, τα πάθη και τους άθλους του, ανασαίνει μέσα Στη σκιά της πράσινης βασίλισσας μεταδίδοντάς μας τις πιο σπάνιες συγκινήσεις.»
Ηρακλής Καλλέργης, Ομότιμος Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πατρών
ηλεκτρονική εφημερίδα Ritsmas corner
http://ritsmas.wordpress.com/2013/04/03/λοτη-πετροβιτσ-ανδρουτσοπουλου-στη-σ/

«…Εξομολογήσεις για πρόσωπα και γεγονότα από την αρχαϊκή εποχή, το Βυζάντιο, τη Φραγκοκρατία, την Τουρκοκρατία, την εποχή του Όθωνα, οδηγούν την εμπνευσμένη δημιουργό να ενσαρκώσει αβίαστα το μεταφυσικό σε φυσικό. Να συνθέσει το ρεαλιστικό, γύρω από τον παλμό της δράσης και της εκλεκτής γνώσης. Να διατρέξει το χρόνο και το χώρο φτάνοντας αριστοτεχνικά στο σήμερα. Η αφήγηση συναρπάζει. Η πλοκή συνεπαίρνει. Ο λόγος λιτός και κρυστάλλινος, ξεχειλίζει από τον πλούτο της καλής ελληνικής γλώσσας. Στοιχεία αξιοσημείωτα, που έχουν καθιερώσει τη Λότη Πέτροβιτς-Ανδρουτσοπούλου για τη λογοτεχνική της δεινότητα. Σ’ ένα κόσμο που διαβαίνει τις συμπληγάδες της παρούσας ιστορικής στιγμής, που ανηφορίζει αγκομαχώντας μέχρι να συναντήσει το καινούργιο και το λυτρωτικό, που αποβάλλει κάθε πεπερασμένο και διαφυλάσσει, έστω και αφανώς, κάθε πολύτιμο, «Η σκιά της πράσινης βασίλισσας» αποκτά ένα ρόλο πολυδιάστατο. Γιατί πέρα από την αδιαμφισβήτητη λογοτεχνική της αξία μετουσιώνεται σε θεματοφύλακα μιας πολυσήμαντης κληρονομιάς.»
Χριστίνα Κόλλια
Περιοδικό Κλεψύδρα, τ.4/2013 και
http://www.kosvoice.gr/ο-μαγικός-κόσμος-του-παιδικού-βιβλίου-παραμυθένιες-βόλτες/item/9793-ο-μαγικός-κόσμος-του-παιδικού-βιβλίου-παραμυθένιες-βόλτες-στη-σκιά-τ

«…Σίγουρα η κυρία Πέτροβιτς δεν χρειάζεται συστάσεις και πόσο μάλλον τον οποιοδήποτε ερασιτέχνη των βιβλίων να πει πόσο σπουδαία συγγραφέας είναι. Θα μιλήσω μόνο με δυο λόγια για το νέο της βιβλίο. Ένα βιβλίο που από αρκετούς θεωρείται σαν ένα από τα σημαντικότερα που έχει γράψει. Ένα βιβλίο στις σελίδες του οποίου ξετυλίγεται η ιστορία του Ελληνισμού. Ένα βιβλίο με πρωταγωνίστρια την πράσινη Βασίλισσα, μια χιλιόχρονη βελανιδιά στον ίσκιο της οποίας εκτυλίσσεται η σύγχρονη ιστορία δυο νέων. Στη σκιά της πράσινης Βασίλισσας, που συχνά αναλαμβάνει το ρόλο του αφηγητή, ζωντανεύουν οι περιπέτειες και τα πάθη των Ελλήνων. Και παρ' ότι πρόκειται για ένα ιστορικό μυθιστόρημα, με πολλά στοιχεία ηθογραφίας, το βιβλίο δεν διακατέχεται από διδακτισμό, όχι γιατί δεν διδάσκει, αλλά γιατί το κάνει με τον τρόπο που ένα δέντρο μας μαθαίνει τον κόσμο: με τον σιωπηλό και ουσιαστικό τρόπο που υπάρχει, που ριζώνει, που ψηλώνει, που προσφέρει τους καρπούς και τον ίσκιο του... τον φυσικό...»
http://paidikavivlia.blogspot.gr/search/label/%CE%A0%CE%AD%CF%84%CF%81%CE%BF%CE%B2%CE%B9%CF%84%CF%82

“…Ένα μυθιστόρημα λοιπόν ιστορικό, κοινωνικό, εφηβικό, για μεγάλους, για όλους μας. Ένα βιβλίο διαμάντι που δεν πρέπει να λείπει από κανένα σχολείο και από καμιά βιβλιοθήκη Ένας μικρός θησαυρός δοσμένος με μια ανεπανάληπτη μαεστρία.”
Ελένη Μπετεινάκη, εκπαιδευτικός.
http://zhtunteanagnostes.blogspot.gr/2013/07/blog-post_11.html

Περισσότερα για το βιβλίο:  http://www.i-read.i-teen.gr/book/sti-skia-tis-prasinis-basilissas

Συνδετικός κρίκος:
Στο μυθιστόρημα αυτό συναντά ο αναγνώστης πρόσωπα από τα βιβλία Σπίτι για πέντε, Γιούσουρι στην τσέπη, Λάθος Κύριε Νόιγκερ, και Η προφητεία του κόκκινου κρασιού.